üylüü

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

üylüü

1. obası, evi olan; 2. evli, aile sahibi; üylüü-cayluu kişi: aile ocağına malik olan kimse.

Son arananlar:

• hıbıl,
• Tutanak,
• düzbucaq,
• Tür,
• feleton,
• iFade,
• külliyyat,
• kalat,
• qasılma,
• yalaz,
• abdar,
• adverse,
• nigaran,
• asdyrmak,
• AKAMET,
• nəvazişkar,
• Felaket,
• şiddətləndirmək,
• Pul,
• uduzma,
• tumac,
• üylüü