üylüü

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

üylüü

1. obası, evi olan; 2. evli, aile sahibi; üylüü-cayluu kişi: aile ocağına malik olan kimse.

Son arananlar:

• uslu,
• gayritabiiy,
• nekâh,
• cetdirmek,
• xiyol,
• niter,
• Esel,
• qəlizləşdirmə,
• bədsifət,
• ignominious,
• eminelikten,
• Hormon,
• göbələk,
• Borçnama,
• qeysər,
• boyunca,
• Buşukmak,
• Derviş,
• haraq,
• uşatmak,
• Siňmek,
• üylüü