özbaşdak

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

özbaşdak

[ö:zvaşdak], syp., hal. 1. Hiç kim bilen bile däl-de, bir özi, ýeke özi, diňe özi, aýratyn. Özbaşdak ýaşamak.Biz halyny özbaşdak hem dokap bilerdik. 2. Aýry, özbaşyna gurlan. Özbaşdak oturan tam. 3. syp. Hususy, şahsy. Özbaşdak mellek ýeri.

Son arananlar:

• devr,
• yürekten,
• ilgiç,
• pezevenk,
• melissa,
• tibirdemek,
• Mülkiy,
• wholesome,
• tənasüb,
• büldürgö,
• metonimik,
• Kömekçi,
• açılış,
• qatıq,
• dillik,
• N,
• kızıksanmaz,
• kasavari,
• cüz,
• sejdelev,
• ziyarat,
• özbaşdak