özbaşdak

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

özbaşdak

[ö:zvaşdak], syp., hal. 1. Hiç kim bilen bile däl-de, bir özi, ýeke özi, diňe özi, aýratyn. Özbaşdak ýaşamak.Biz halyny özbaşdak hem dokap bilerdik. 2. Aýry, özbaşyna gurlan. Özbaşdak oturan tam. 3. syp. Hususy, şahsy. Özbaşdak mellek ýeri.

Son arananlar:

• kater,
• tricot,
• jidel,
• saniye,
• sever,
• böyüdülmüş,
• tenrimek,
• öçürmek,
• şəfabəxş,
• düdüt,
• grasp,
• düşüklik,
• əlaqələnmə,
• cıva,
• UÇAK,
• Cee,
• mençi,
• commensurate,
• mustache,
• abzal,
• genbol,
• özbaşdak