cüz
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
cüz
[Köken: Arapça] Ülüş, Bölek, Kesek
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
cüz
и. 1) өлеш (тигез, тиң өлешләрнең берсе); 2) кисәк, өлте (үзара тиң булмаган өлешләрнең берсе); 3) Коръәннең утыз өлешеннән берсе; 4) буклет
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
cüz
Türkiye Türkçesi: cüz
Azerbaycan Türkçesi: cüz
Başkurt Türkçesi: ölöş kisäk yorkak
Kazak Türkçesi: bölşek tetik
Kırgız Türkçesi: bölük ülüş
Özbek Türkçesi: ülüş hissä
Tatar Türkçesi: öliş kisäk
Türkmen Türkçesi: bṻlek ülüş
Uygur Türkçesi: cüz ḳisim hässä üliş
Rusça: çast' dól'a
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
cüz
is. [ər.] Küll halında olan bir şeyin hissələrindən biri; hissə, qisim, parça. // din. Quranın bölündüyü otuz hissədən biri. [Durna:] Qoy 30 cüz Quran mənim ciyərimi parça-parça doğrasın! C.Cabbarlı. Xəlfə dib tərəfdə, köhnə palaz üstündə oturub, ölgün çıraq işığında cüz oxuyurdu. M.Hüseyn.
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
cüz
cüz
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
cüz
I, yüz, yüz tane.
II, yüz (çehre); yüzey (satıh); cer cüzündö : yer yüzünde, bütün yer küresinde, bütün dünyada; iş cüzündö : işte; ooz menen bizdiki bolup, iş cüzündö bizdin tilekten çet : sözde bizimle beraber olarak, işte bizim arzularımızdan bir kenarda (duruyor); eldin işeniçin ooz cüzündö emes, iş cüzündö aktaymın : halkın itimadını yalnız sözle değil, işte de hakedeceğim; üç ay cüzü bolguça : üç ay geçene kadar, üç ay bitince; eç kimdin cüzünö karabastan : şahıslara bakmadan; cüz karamalık yahut cüz karamaçılık : riya, yüze gülme, cüzü kara : alçak, rezil; hain; cüzü kara duşman : haim düşman.
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
cüz-
III= süz- 2.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
cüz
1. yüz. ~ kere: yüz kere, ~ miñ: yüzbin, ~ türlü: yüz türlü, ~ kere ölçele da bir kere kes: yüz kere ölç de bir kere kes (a.s.), savğan iynegi ~ bolsun, kırkğan koyu miñ bolsun: sağdığı inek yüz olsun, kırptığı koyun bin olsun (folklorik güzel temenni). 2.yüz, çehre, yüzey, üst. Cer ~ü: yeryüzü, anı bir ciyirgenşli ~ü bardı: onun iğrenç bir yüzü (çehresi) var, cer ~ünde bolğan zatla: yeryüzünde olan şeyler.