dillik

Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)

dillik

1. Dilsel

Son arananlar:

• çana,
• alfabe,
• teker,
• Märeke,
• hoplamoq,
• çaçın,
• Öňki,
• yulunmaq,
• KUMRAL,
• Caba,
• gelşik,
• örgöö,
• tiraqaylatmoq,
• Bilahare,
• uyadmak,
• oloñ,
• kasıt,
• keylik,
• çəlik,
• tabiatsozlik,
• citadel,
• dillik