oloñ

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

oloñ

I, arka kolan (ki eğer başına takılır) ; oloñ baş: bu kolanın tokası; oloñ-cırım: her nevi koşum.


II: oloñ arpa bk. arpa.

Son arananlar:

• surakçı,
• nivxlər,
• Görk,
• ılañ,
• axırda,
• boyro,
• ateist,
• çürümək,
• ulan,
• hamdast,
• bıçguç,
• güwlemek,
• bole,
• nusrat,
• kulaalı,
• minutiae,
• davlaş,
• sataşdyrmak,
• direkt,
• Sikişmek,
• yramak,
• oloñ