oloñ

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

oloñ

I, arka kolan (ki eğer başına takılır) ; oloñ baş: bu kolanın tokası; oloñ-cırım: her nevi koşum.


II: oloñ arpa bk. arpa.

Son arananlar:

• elephant,
• taa,
• düblemek,
• betim,
• cycle,
• pos,
• gayir,
• dam,
• forest,
• gluten,
• BÉ™z,
• plumb,
• constantly,
• İçre,
• müňkür,
• tuyuk,
• ada,
• bolim,
• Sanav,
• dap,
• berene,
• oloñ