müňkür

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

müňkür

syp. Bir zada ýa-da birine doly ynam etmeýän, şübhelenip ýören, göwni iňkisli, betgüman. Müňküriň köňlünden gitmez gümany (“Saýatly – Hemra”). Telbe bolup, düşdi halkyň gözünden, Bez- bez boldum müňkürleriň sözünden (Seýdi).

Son arananlar:

• Zarra,
• eriz,
• yapışıqlı,
• tutaryk,
• töldöö,
• ütme,
• halhazırda,
• süz,
• ötken,
• cigit,
• kurmak,
• suluw,
• ecazkar,
• garşydaş,
• qavrama,
• kasbiy,
• tamaq,
• yapıştırmak,
• kâba,
• esgi,
• mızrak,
• müňkür