Sanav

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

sanav

1.Sayma, sayı. Ol ~ bilmeydi: o sayı bilmiyor, o rakam tanımaz. 2. (gr.) Sayı, sayı sıfatı. Bölüvçü sanavla: kesir sayılar, kavumlavçu ~la: küme sayıları, sançı ~: sıra sayısı , ülüşçü ~: bölen sayılar.

Son arananlar:

• aktüel,
• Aytmak,
• yöndəm,
• hayajan,
• sürçmek,
• yöndəmsiz,
• açekey,
• kewel,
• yular,
• huda,
• qondaq,
• manpower,
• subconscious,
• yulduz,
• qıra,
• adat,
• səhnə,
• üjük,
• subcontinent,
• behbeh,
• Ehsan,
• Sanav