Kömekçi

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

kömekçi

[kömökçü], at. 1. Birine goldaw, hemaýat beriji, kömekleşiji, kömek edýän adam. Olar bir aý çemesi gallaçylara kömekçi boldular. 2. Bir işde, gullukda biriniň orunbasary, wezipeli ýolbaşça kömek edýän ýörite bellenen isgär.
 ‣ Kömekçi işlik dil b. esasy sözüň yzyndan gelip, özüniň hakyky manysyny doly ýa-da kem-käsleýin ýitirýän işlik (etmek, bolmak ýaly işlikler). Kömekçi sözler dil b. Sözlemde sözleri baglaşdyrýan (we, hem, emma ýaly) baglaýjylar.

Son arananlar:

• Kalava,
• our,
• meñiz,
• süyeksayak,
• klip,
• complacence,
• base,
• köwezlik,
• Turpa,
• Avrat,
• dist,
• yıkılgan,
• azart,
• alter,
• kuram,
• Seen,
• dislocate,
• azgansı,
• Aval,
• bill,
• Anneanne,
• Kömekçi