öynə
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
öynə
is. məh.
1. bax. növbə. Barmaqla nişan verib səni; Budur, – deyirlər; – Neçə dəzgah; Dalında bir öynədə çalışan. R.Rza.
2. Dəfə, kərə. İşə buyurarsan, naxoşam deyər; Öynədə bir badya doğrama yeyər.. Aşıq Ələsgər. [Zeynal:] Kişi bu uzunqulağa gündə üç öynə arpa verirmiş, bir gün olur ki, kişi arpanın bir öynəsini yaddan çıxardır. Ə.Əbülhəsən.
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
öynə
öğün