öylük

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

öylük

Evi var; evi olan kimse. On-onbesh öylük yéza – On-onbeş evli köy. 2. Evli, aileli, çoluk çocuklu.

Son arananlar:

• özge,
• Öfke,
• bazım,
• burs,
• Oturum,
• valiant,
• silkəmək,
• iriş,
• bıçaklav,
• gel.iş,
• süsübermek,
• kakıtgan,
• Konak,
• cevval,
• uvuz,
• örtäbermek,
• pəzəvəng,
• tuhan,
• eleme,
• Pezevenk,
• başörtü,
• öylük