teşikli

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

teşikli

delikli, delinmiş. ~ taş: delikli taş, ~ temir: delikli demir.

Son arananlar:

• qozi,
• çekçe,
• kemde,
• hafiye,
• danışılma,
• dallam,
• cönököy,
• toriq,
• qaqaş,
• bezahmat,
• piwa,
• revolutionize,
• mavrid,
• ihonat,
• titi,
• göz,
• sabi,
• müzakere,
• hüznlü,
• saatqabı,
• imtiyazlı,
• teşikli