teşikli

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

teşikli

delikli, delinmiş. ~ taş: delikli taş, ~ temir: delikli demir.

Son arananlar:

• beyefendi,
• kırgamak,
• Ayan,
• nüsrət,
• tabuzmak,
• Depo,
• kaytaloo,
• içegü,
• Gotaz,
• kepen,
• Pek,
• Çılgın,
• Qirgoq,
• Ulvi,
• Kömük,
• abızıratmak,
• kettle,
• munglanmoq,
• yoqimtay,
• meat,
• atatürkçü,
• teşikli