teşikli

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

teşikli

delikli, delinmiş. ~ taş: delikli taş, ~ temir: delikli demir.

Son arananlar:

• bərkitmə,
• gerekleme,
• bagna,
• biy,
• dictatorship,
• tolimtolim,
• pel,
• dartmak,
• bahacıl,
• Küp,
• telpünmek,
• proprietary,
• Orama,
• ülum,
• akciğer,
• çalım,
• kökyuk,
• Dag',
• adna,
• aýuw,
• bolak,
• teşikli