örekay

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

örekay

(malk.) uzun, uzun boylu. ~ caş: uzun boylu delikanlı.

Son arananlar:

• görnüş,
• qəti,
• xorek,
• sezdiriv,
• uxturush,
• fil,
• tuman,
• bokalak,
• badırak,
• tr,
• filtre,
• mırt,
• künjara,
• Desen,
• haşarı,
• umsundurma,
• öklimek,
• cigit,
• ozmikopmi,
• inorganik,
• co,
• örekay