émen

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

émen

Meşe (ağacı).

Son arananlar:

• kop,
• oje,
• Bünövrə,
• Sunturlu,
• agrıg,
• Batrak,
• doğo,
• rüzgarlı,
• aýalbaz,
• zinde,
• yeniyetme,
• soyulmak,
• wallet,
• harbiylashtirmoq,
• Çınar,
• otqazmaq,
• zil,
• difficulty,
• eskiz,
• uçgur,
• teuton,
• émen