torğay

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

torğay

(zoo.) torgay kuşu. Cañız ~ cırlamaz (d): yalnız torgay ötmez.

Son arananlar:

• yépiq,
• magnesium,
• udunmak,
• aş,
• raid,
• şeffaf,
• ape,
• oglan,
• olur,
• ogalik,
• okalmak,
• tarıkmak,
• Çak,
• begenç,
• et-,
• bildirişmek,
• rake,
• Qul,
• buraxılmaq,
• qiziqish,
• tüşüü,
• torğay