torğay

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

torğay

(zoo.) torgay kuşu. Cañız ~ cırlamaz (d): yalnız torgay ötmez.

Son arananlar:

• duruşoturuş,
• çançuu,
• browse,
• buzagulamak,
• ögenmigen,
• izchilliq,
• müdara,
• Meteoroloq,
• shish,
• maw,
• Vulgate,
• egişmek,
• physic,
• fason,
• töş,
• qənddan,
• sıkrışmak,
• mürüvvət,
• lues,
• beslenme,
• Kayser,
• torğay