begenç

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

begenç

[beğenç], at. 1. Begenilen mahaly döreýän şatlyk duýgusy. Begenjimden neneňsi öýe gelenimi hem bilmedim (R. Gelenow). 2. Oglana dakylýan at.

Son arananlar:

• burkmak,
• bədxah,
• Pol,
• hediye,
• süniy,
• pip,
• hardcore,
• kecha,
• ýalp,
• samramak,
• qılça,
• tevcih,
• garynja,
• bitmoq,
• özgerişli,
• Nabira,
• Hayot,
• soramak,
• yama,
• kurk,
• cügürt,
• begenç