gomparmak

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

gomparmak

[gompormok], işl. Özüňi ulumsy tutmak, öwünjeňlik etmek, gopbamsy bolmak, çişmek, gomalmak, gopbarmak. Ol uly iş bitiren kişi ýaly gomparyp, tünegine gaýtdy (A. Nazarow).

Son arananlar:

• kalkan,
• horra,
• zarık,
• göksuwly,
• şellənmə,
• batıq,
• kalınbağırsak,
• başdanayağa,
• Sezgi,
• elkyssa,
• kırğool,
• mazirat,
• gul,
• opinionated,
• afılgu,
• tost,
• soroñ,
• bag,
• qumrov,
• qaşqabaq,
• tavşan,
• gomparmak