kiyik
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
kiyik
(domuz müstesna olmak üzere) bütün çatal fîrnaklı yabanî hayvanlar; kiyik atıp. et berbese, toodağısı cakşı ats.: kiyik vıurup da etini vermezlerse, dağda sağ-esen dolaşan kiyik daha iyidir, makbuldür; kişi-kiyik: vahşî insan.
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
kiyik
zool. Giyik.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kiyik
geyik. ~ canıvarla: geyikgiller, geyik cinsi hayvanlar, çeget ~: orman geyiği, ~ tavğa, çabak suvğa (d): geyik dağa, balık suya, maral ~: maral geyiği, ~ müyüzle: geyik boynuzları, ~ sanla: sağlıklı azalar, çevik azalar.