çını

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

çını

f. porselenden mamul; çını çööçök : porselen fincan; 2. piyale (çay fincanı).

Son arananlar:

• bogmak,
• MORUK,
• yupang,
• tabyn,
• əsirgəmək,
• Kasık,
• müruvvetsiz,
• ruse,
• abınıv,
• komponent,
• tullanış,
• adlandırmak,
• börtmek,
• Şəfa,
• əlqərəz,
• objektiflik,
• ilegilek,
• Ağlamak,
• tullanmaq,
• açhıç,
• cesaretsiz,
• çını