becen

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

becen

iri kazık, köprü ayağı. Köpürnü ara ~i: köprünün orta ayağı, köpürge ~ işleydile: köprüye ayak yapıyorlar.

Son arananlar:

• Narınc,
• silahdaş,
• afyon,
• usta,
• plication,
• qövr,
• tomurmak,
• aslan,
• delilendirmek,
• ayshishrat,
• ihalə,
• yırlık,
• yazguk,
• evenk,
• hinapa,
• karkag,
• nergis,
• tender,
• ayırt,
• Mozaikaçı,
• spoiler,
• becen