becen

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

becen

iri kazık, köprü ayağı. Köpürnü ara ~i: köprünün orta ayağı, köpürge ~ işleydile: köprüye ayak yapıyorlar.

Son arananlar:

• əndəlib,
• başagaý,
• travma,
• uşaqlıq,
• mərhəba,
• cilve,
• prujina,
• uvut,
• sandaş,
• giliz,
• süylöşüü,
• görübilmezlik,
• utax,
• yalangghach,
• Garaz,
• tesirat,
• Nikah,
• conduction,
• imirçimək,
• Manglay,
• Çapraz,
• becen