becen

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

becen

iri kazık, köprü ayağı. Köpürnü ara ~i: köprünün orta ayağı, köpürge ~ işleydile: köprüye ayak yapıyorlar.

Son arananlar:

• taýlamak,
• tokur,
• tərxan,
• qotur,
• güreme,
• dıbır,
• behalf,
• slip,
• şapka,
• basınç,
• alıntı,
• kamırda,
• Dala,
• patient,
• mızıkçı,
• döwrebap,
• heyecanlanmak,
• farq,
• məhəl,
• tabesiz,
• amputee,
• becen