çınday

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çınday

çorap, örme. Cün ~la: yün çoraplar, ~ çepken: örgü entari, ~ kölek: örgü gömlek, fanila.

Son arananlar:

• şaqqanaq,
• kacır,
• kültem,
• şahıs,
• örk,
• gumdan,
• şifalı,
• irz,
• şıngır,
• Şiş,
• çıkramak,
• Udu,
• tıñ,
• ehtiyotkorona,
• şıngıl,
• kañ,
• tikken,
• venerable,
• konserv,
• şırmanmaq,
• xırd,
• çınday