örk

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

örk

[örük], at. 1. Mal-gara örklenýän bagly gazyk, teble we ş.m.. Sygrymyzyň örküni täzeläp gel. 2. göç.m. Biriniň dogduk mekany, ýerligi, asly. "Örki şu ýerde bolsa, munuň özge ýurda gidesi ýok" diýip, kyrk gije-gündiz toý başlady (“Nejep oglan”).
 ‣ Örküňi üzmek 1) daýanjyňy ýitirmek, ýerden arany açmak. Şol barmana bir tümmejikden aşan maşyn ýerden örküni üzüp, süýnüp gitdi (B. Kerbabaýew). 2) Dogduk mekandan gidip, onuň bilen aragatnaşygyňy kesmek, ýitirmek. Kimiň göbek gany siňen ýerden örküni üzesi gelýändir öýdýäň?!

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

örk

yular; at tavlası, 1; 43

Son arananlar:

• drap,
• öýdemek,
• SAŞ,
• tutsak,
• balba,
• efendilik,
• recognition,
• aguzyn,
• gezelenç,
• leviye,
• erzak,
• ülgülüü,
• qiyma,
• əşkal,
• gaspetmek,
• züğürt,
• üləma,
• devour,
• benefit,
• sığallanma,
• solim,
• örk