jülge

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

jülge

[jülğö], at. 1. Iki dagyň uzalyp gidýän giň aralygy. Ak lybasdan çykar gojaman daglar, Şaglap, jülgesinde akar bulaklar (A. Kekilow). 2. Derýanyň peselip we uzalyp gidýän iki ýan kenary hem-de töweregi. Gökdere jülgesi.

Son arananlar:

• büğe,
• Oldukça,
• Səksəndirmək.,
• qotir,
• yanşamaq,
• cazga,
• Çocuk,
• dirrik,
• Marka,
• sagın,
• safar,
• klimat,
• götürmək,
• dayday,
• ýarma,
• acayıpkana,
• afsuslanmoq,
• karaş,
• Maksat,
• tapşırıl,
• interdependent,
• jülge