magtalmak

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

magtalmak

[mağtalmak], işl., gepl.d. Biri tarapyndan taryplanmak, öwülmek.

Son arananlar:

• efsun,
• Qəmgin,
• ferah,
• aynımak.,
• kızıksın,
• roy,
• Birge,
• izci,
• ideg,
• gres,
• ingen,
• etak,
• kran,
• asıv,
• oýanmak,
• ab-hava,
• qəsr,
• feodal,
• cezbet,
• cayralmak,
• yighlangghu,
• magtalmak