asıv
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
asıv
1. Asığ, fayda, yarar, değer, kıymet. Andan ne ~?: ondan ne fayda?, ~ almak: faydalanmak, yarar sağlamak, gıdalanmak, doymak, koyla kırdıkdan ~ aldıla: koyunlar çimenden doydular, canıma ~ boladı, avzuñu ışarğanı: ruhuma gıda oluyor, ağzının tebessümü (folklor). 2. Asma, (yukarı) asma (az kullanılır).