delil
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
delil
[Köken: Arapça] Aygak
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
delil
и. 1) дәлил; 2) юр. исбатлаучы дәлил
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
delil
Türkiye Türkçesi: delil
Azerbaycan Türkçesi: dälil
Başkurt Türkçesi: dälil
Kazak Türkçesi: dälel
Kırgız Türkçesi: dalil
Özbek Türkçesi: dâlil
Tatar Türkçesi: dälil
Türkmen Türkçesi: delḯl
Uygur Türkçesi: delil
Rusça: argument
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
delil
[deli:l] I, at. Düýäniň burunlygynyň ujuna dakylýan inçejik ýüp. Öňdäki, yzdaky delil hem üzüldi (A. Allaberdiýew).
DELIL [deli:l] II, at. 1. Bir zady subut etmek üçin getirilýän esas. Muňa onuň öz delili hem bardy (H. Ys- maýylow). 2. Alaç, sebäp. Sen özüň bihabar bolma, Zelili, Ölüme tapdymy Lukman delili? (Zelili).
‣ Delile getirmek bir zady goldamak üçin islenilen ýagdaýdalygyny delillendirmek, esaslandyrmak.
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
delil
a. bk. délil.