kañ

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kañ

bitiştirme, lehim yeri (tenekeden yapılan nesneler hakkında) ; çaka kanağınan çığıptır: kova lehim yerinden kopmuştur.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

kañ

kazın çıkardığı ses· III, 358

Son arananlar:

• Uluslararası,
• Damak,
• Giymek,
• ihtiyaj,
• bülö,
• ölişmek,
• Hafizə,
• süken,
• qaşqaldaq,
• Vazıh,
• totur,
• makaron,
• Veya,
• lül,
• tiyança,
• Shirin,
• palwan,
• üzbəüz,
• ynjaltmak,
• kalıcı,
• barkash,
• kañ