kañ

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kañ

bitiştirme, lehim yeri (tenekeden yapılan nesneler hakkında) ; çaka kanağınan çığıptır: kova lehim yerinden kopmuştur.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

kañ

kazın çıkardığı ses· III, 358

Son arananlar:

• tükürüş,
• kirjikmek,
• helpless,
• hokranmak,
• toqmaq,
• provokator,
• satin,
• teoloji,
• tugmacha,
• barıkta,
• kozgalımsızlık,
• judas,
• zyrp,
• quldar,
• hontay,
• piyon,
• yülimek,
• Mahzun,
• kengri,
• Qaynamoq,
• deaden,
• kañ