çönmə
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
çönmə
“Çönmək”dən f.sif.
Son arananlar:
- TOKUL,
- Təm,
- Gürültü,
- ziyadə,
- aldır,
- mısalı,
- süpet,
- hamane,
- mesul,
- Xuda,
- Görüntü,
- toyganmoq,
- burdum,
- oqlov,
- encam,
- şalter,
- ayrılıqda,
- bayamlamak,
- Ela,
- urat,
- soraqçı,
- çönmə