burdum

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

burdum

(malk.) kar fırtınası, tipi.

Son arananlar:

• mıçhı,
• çisələmək,
• transgression,
• Yirmi,
• Rahim,
• Ertmek,
• oklanmak,
• ürümek,
• fen,
• əsərəlamət,
• məxaric,
• wy,
• katalog,
• qaytarmak,
• xırdalanmaq,
• avand,
• döle,
• pazartesi,
• Sarmak,
• ashari,
• kadam,
• burdum