unaşmak

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

unaşmak

[unoşmok], işl. Birnäçe bolup unamak.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

unaşmak

uyuşmak, kabullenmek· I, 190 bkz>onaşmak

Son arananlar:

• zeyin,
• teshilmoq,
• tr,
• alba,
• yaxalıq,
• çiğköfte,
• cazgan,
• kepkir,
• müvekkil,
• zığ,
• tense,
• döndermek,
• İstatistik,
• bıçguç,
• zəfər,
• plantain,
• mexset,
• Üzüm,
• kuruu,
• kolkos,
• mediator,
• unaşmak