plantain

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

plantain /pətˈiːt/

1. bir çeşit (müz.), (bot.) Musa paradisiaca
2. bunun pişirilerek yenen meyvası.

Son arananlar:

• an,
• irkeşmek,
• beraat,
• Türkologiya,
• devastate,
• Meyvə,
• zeyin,
• teshilmoq,
• tr,
• alba,
• yaxalıq,
• çiğköfte,
• cazgan,
• kepkir,
• müvekkil,
• zığ,
• tense,
• döndermek,
• İstatistik,
• bıçguç,
• zəfər,
• plantain