zeyin

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

zeyin

= zeen.

Son arananlar:

• ibrətli,
• acımaq,
• taacım,
• katırat,
• cazgır,
• jurat,
• facsimile,
• mühit,
• parang,
• çalın,
• sagınlıg,
• kop,
• uruşgan,
• qaçma,
• küretmek,
• yandurmaq,
• birlikde,
• farmhouse,
• umum,
• keygülük,
• Temir,
• zeyin