uruşgan

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

uruşgan

[uruşğon], syp. 1. Uruşmaga ökde, urmagyň tilsimlerine ökdelän. Bä, meň kakam şeýle uruşgan boldumyka? (B. Kerbabaýew). 2. gepl.d. Uruşmaga, ýakalaşmaga endik eden. Bir bezzat uruşgan adam bolupdyr (A. Salyh).

Son arananlar:

• yumgak,
• xavotirlanmoq,
• respublika,
• füzulluq,
• Üsul,
• sañlatmak,
• özgerişlik,
• Ayılmak,
• öylenmek,
• pat,
• yokaru,
• bihik,
• süyümsüz,
• koyun,
• siyqalashmoq,
• səliqəsiz,
• specialist,
• SANAT,
• mebus,
• AYLAN,
• müttefiq,
• uruşgan