hamane

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

hamane

f. Ergeç, eninde sonunda, an, esna, bir anda. Hamane kelmeydu – Eninde sonunda gelmeyecek.

Son arananlar:

• tütek,
• Sapın,
• çoxillik,
• kablanñan,
• Diri,
• opmak,
• saylaşmaq,
• külbet,
• opat,
• appointment,
• sökmen,
• ösňemek,
• muñur,
• rehabilitate,
• Bağımlı,
• palatal,
• kunacın,
• Utanmaz,
• mühafizəkar,
• qayd,
• paxtadog,
• hamane