allık

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

allık

1. Alacak, alacak olan. ~ adam oldu: alacak adam odur, kıznı ~ caş keledi: kızı alacak olan delikanlı geliyor. 2. Alacak. ~ı: alacağı, andan ~ım bardı: ondan alacağım var, ~ım beş somdu: alacağım beş kaimedir, bizni birbiribizge ~ıbız berligibiz cokdu: bizim birbirimize alacağımız, vereceğimiz (borcumuz) yoktur.

Son arananlar:

• yöndəmli,
• Dustaq,
• tornavida,
• qovaq,
• çıgarma,
• issilemek,
• among,
• beynelmilel,
• scholarly,
• hız,
• buldurmak,
• mediocrity,
• peselmek,
• kökkəsən,
• TATAY,
• foreseeable,
• uşat,
• latyş,
• dombira,
• boşalmaq,
• bekütmek,
• allık