çuruk

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çuruk

ayakkabı. Çuruklarımı kiyeyim: ayakkabılarımı giyeyim, ~ kep: ayakkabı kalıbı, ~ cav: ayakkabı yağı, başlı ~: bot, uzun konçlu ayakkabı.

Son arananlar:

• sataşma,
• kudu,
• geared,
• hellebore,
• faska,
• séri,
• Parta,
• cıyrık,
• ule,
• Watan,
• uns,
• Şoför,
• Rashk,
• jan,
• ilik,
• latu,
• kakurgan,
• Dag',
• aravan,
• küre,
• arğalı,
• çuruk