cıyrık

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cıyrık

1. buruş, kırış, kıvrım, pili, buruşuk, kırışık. Çepkenni ~ları: entarinin pilileri, kartnı beti ~ ~ bolğandı: ihtiyarın yüzü buruş kırış olmuş, ~ betli adam: kırışık yüzlü adam. 2. (malk.) elbise, giysi. Kız ~: kız giysisi.

Son arananlar:

• Yaralı,
• loyiq,
• kt,
• kavurga,
• ketgen,
• qalinchi,
• üretivçü,
• qulf,
• pösteki,
• güvey,
• uqor,
• Naseh,
• şonqar,
• KİN,
• celdet,
• talak,
• çiysil,
• Caramazan,
• neñ,
• Türşek,
• aval,
• cıyrık