cıyrık

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cıyrık

1. buruş, kırış, kıvrım, pili, buruşuk, kırışık. Çepkenni ~ları: entarinin pilileri, kartnı beti ~ ~ bolğandı: ihtiyarın yüzü buruş kırış olmuş, ~ betli adam: kırışık yüzlü adam. 2. (malk.) elbise, giysi. Kız ~: kız giysisi.

Son arananlar:

• hubris,
• ogri,
• qovuşma,
• ilk,
• Reklama,
• tereyağı,
• əhsən,
• Şat,
• kezdeşüü,
• şakşak,
• tupuk,
• ebelek,
• iltifot,
• topple,
• Matematik,
• soruvlu,
• captay,
• çırgoo,
• disconcerting,
• şırımlamaq,
• Elbette,
• cıyrık