ketgen

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

ketgen

at, ser. Ketigen. Oglanlar ketgeniň köp biten ýerine düýelerini sürdüler.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ketgen

giden geçen, geçmiş. ~ zaman: geçen zaman, ~ suv kaytmaz (as.): giden su geri dönmez.

Son arananlar:

• kaşaň,
• Yanakı,
• paklamak,
• taraflı,
• mandacı,
• kopuzcu,
• söykek,
• syringe,
• Karap,
• çekçin,
• Apartman,
• qullap,
• aylancak,
• nicelik,
• kysymly,
• uxay,
• duvarak,
• Yaralı,
• loyiq,
• kt,
• kavurga,
• ketgen