Karap

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

karap

a. yıkık, harap; kana karap: bu hayattan hissesi olmıyan beddaht (harf.: evi yıkık); iş karap: iş fena, berbat.

Son arananlar:

• görməmiş,
• occasional,
• mustehkemlesh,
• teatrşünas,
• bütkü,
• ethnic,
• Bərabər,
• tımarhanelik,
• sift,
• duppuk,
• səmimilik,
• mençik,
• tekstologiya,
• fiber,
• Fakir,
• çırpa,
• sog,
• aint,
• okirmoq,
• manzume,
• müqayisə,
• Karap