Karap

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

karap

a. yıkık, harap; kana karap: bu hayattan hissesi olmıyan beddaht (harf.: evi yıkık); iş karap: iş fena, berbat.

Son arananlar:

• darıxsınma,
• öğe,
• nowha,
• Lisey,
• üznemek,
• korun,
• kupzatmak,
• mələkə,
• kosaldıqaç,
• kruvazör,
• pig,
• chamdan,
• rowa,
• bisərüpa,
• Tekzip,
• asmara,
• canlamak,
• öltürüv,
• şav,
• Aşiret,
• imkaniyet,
• Karap