Özön

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

özön

1. nehrin yatağı, mecra; özön başı aşuu bolot; ats. ırmağın menbaında geçit bulunuyor; yarın başlangıcında ise, su geçidi bulunuyor; özön bulak (bk. özöndüü); 2. havza: ısık-köl özönündöğü rayondur: ıssıkköl havzasındaki bölgeler.

Son arananlar:

• sivriltmek,
• petx,
• testegelek,
• qani,
• edepli,
• N,,
• solk,
• körnök,
• tınıg,
• orunlu,
• sanoq,
• tumus,
• tumar,
• sonuncu,
• responsibility,
• prophecy,
• Kavum,
• hasham,
• tumor,
• patlamak,
• məşvərət,
• Özön