Çirimek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çirimek

çürümek, kokuşmak, tehammür etmek. Terek içinden çirigendi: ağaç içinden çürümüş, çabakla çirip tebregendile, cavum çalınñan biçenni çirite başlağandı: yağış biçilmiş otu çürütmeye başladı.

Son arananlar:

• waste,
• mecelle,
• protocol,
• dehqonchilik,
• silo,
• enişli,
• grate,
• karam,
• particle,
• çoçu,
• formulation,
• horizon,
• şatal,
• gavharshunos,
• Kıran,
• Koyun,
• chars,
• raqamli,
• engender,
• hacim,
• sancak,
• Çirimek