zıñ

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

zıñ

: zıñ et-: çınlamak; zıñ-zıñ etip kenebeyt yahut zıñ-zıñ etip da koyboyt: hiç aldırmıyor, zerre kadar aldırış etmiyor.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

zıñ

tık. ~ deb biteldi: tık diye tıkandı, ~ deb açıldı: tık diye açıldı.

Son arananlar:

• salambaş,
• kuyulğan,
• tinchlanmoq,
• qırov,
• uşaklamak,
• aylanmaq,
• cease,
• köçmevçü,
• bedxahlıq,
• Kof,
• yrmak,
• assessment,
• İlerleme,
• ispat,
• arañ,
• raysovet,
• pespaye,
• Hamarat,
• köçüvçü,
• elen,
• ekonomi,
• zıñ