zıñ
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
zıñ
: zıñ et-: çınlamak; zıñ-zıñ etip kenebeyt yahut zıñ-zıñ etip da koyboyt: hiç aldırmıyor, zerre kadar aldırış etmiyor.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
zıñ
tık. ~ deb biteldi: tık diye tıkandı, ~ deb açıldı: tık diye açıldı.