zerrin

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

zerrin

[zerri:n], syp., k.d. Zer bilen bezelen, gyzyldan ýasalan (şaý, bezeg hakynda). Başynda karkara, zerrin otaga, Şasenem sypatly gyzlary bardyr (Magtymguly). Zerrin kemer.
 ‣ Zerrin bolmak bir zatdan gowy doýmak, gerk- gäbe bolmak. Süýji gaýnatmadan iýip zerrin bolduk.

Son arananlar:

• guvoh,
• calañ,
• korunmak,
• beşbir,
• Pahmu,
• hyzzyn,
• şaqqalı,
• däri,
• tedirgin,
• uzvana,
• garis,
• taltañ,
• cetelöö,
• Ahıl,
• şitilləmək,
• Halâ,
• GREY,
• damar,
• yignoq,
• Arka,
• kurabiye,
• zerrin