zerrin

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

zerrin

[zerri:n], syp., k.d. Zer bilen bezelen, gyzyldan ýasalan (şaý, bezeg hakynda). Başynda karkara, zerrin otaga, Şasenem sypatly gyzlary bardyr (Magtymguly). Zerrin kemer.
 ‣ Zerrin bolmak bir zatdan gowy doýmak, gerk- gäbe bolmak. Süýji gaýnatmadan iýip zerrin bolduk.

Son arananlar:

• çuldu,
• ýassanmak,
• love,
• tebretiv,
• mötidil,
• ötdürmek,
• sözletmek,
• fray,
• saldar,
• Tayak,
• aqtomur,
• gyrgy,
• alaa,
• avval,
• Tandir,
• Yitük,
• saliva,
• kemşiy,
• kuuçu,
• bilebile,
• colostrum,
• zerrin