Pahmu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

pahmu

yetenek, kabiliyet, feraset, fehm. Sanağat ~: sanat yeteneği, mızıka ~: müzik kabiliyeti, ~su bolğan adam: kabiliyeti olan adam.

Son arananlar:

• alder,
• badamcan,
• cetiş,
• spade,
• göçebe,
• makat,
• mehtər,
• düm,
• doymak,
• küşdərə,
• door,
• hademe,
• Kıt,
• fırtıq,
• kurav,
• namazköy,
• boynuzlu,
• ıarı,
• adlandırmak,
• tabi,
• depo,
• Pahmu