yetirmə

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

yetirmə

1. “Yetirmək”dən f.is.
2. is. bax. yetişdirmə 2-ci mənada. O, kimin yetirməsidir? – Guya bütün salamabadlılar öz yetirmələrinə məktəb düzəldəcəklər. Mir Cəlal.

Son arananlar:

• bokka,
• utanmaz,
• Fate,
• yuplamak,
• Serseri,
• maazallah,
• aldatmak,
• qov,
• tetrad,
• kırgın,
• Gardoş,
• müsamahakar,
• örk,
• qovulmaq,
• gıkka,
• Tür,
• ogish,
• Mene,
• ANoD,
• candama,
• açgözlü,
• yetirmə