yepeşlemek

Uşak Ağzı Sözlüğü (Sunucu, 2001)

yepeşlemek

Okşamak, sevmek, ağır ağır sırtına veya kıçına vurmak.

Son arananlar:

• mındayça,
• nodul,
• n.,
• çalkı,
• bölünüş,
• stan,
• yahşı,
• Çal,
• bardırğan,
• təmizkar,
• Həb,
• tuvuş,
• tribune,
• certain,
• mantıklı,
• duyuq,
• Sərnişin,
• kalaç,
• ürpərmək,
• Bereket,
• sanatçı,
• yepeşlemek