turklehceleri.org

uçsuzkıyırsız

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

uçsuz-kıyırsız

ucu bucağı olmayan, uçsuz bucaksız, nâmütenâhi, nihayetsiz, uçsuz, sınırsız. ~ ~ cer iyesi bolğandı: uçsuz bucaksız yer sahibi oldu, ~ ~ kökte baradı: uçsuz bucaksız gökyüzünde gidiyor, ~ ~ bir teñizge tübedile: uçsuz bucaksız bir denizle karşılaştılar.


Son arananlar: