çuçhur

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çuçhur

çavlan, çağlayan, şelale.

Son arananlar:

• bilərzik,
• yörgimek,
• yükləmə,
• ka'kar,
• yüküm,
• bent,
• yükümlü,
• kartlık,
• çopo,
• yüğmek,
• gəşt,
• yüşmek,
• çuvaş,
• dokuma,
• randevulaşmak,
• Aferin,
• tetik,
• Qut,
• qadar,
• serkatip,
• qancıq,
• çuçhur