kuvuşhan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kuvuşhan

1 kovalaşan. Kuvuşhannı koyuğuz: kovalaşmayı bırakınız.

2 semer. Eşekni ~ı: eşeğin semeri, eşekge ~ caraşhança: eşeğe semerin yakışması gibi (d), sen cüyüshan men cüyüshan, kayda kara eşekge ~: sen efendi ben efendi, hani karamerkebe semer (d) [“sen patron ben patron işi kim yapacak” anlamına) kullanılır].

Son arananlar:

• toňkarmak,
• misyon,
• vuruş,
• shall,
• näletli,
• qayerda,
• kurtlamak,
• orundatuu,
• dölek,
• silegey,
• uraandaş,
• kündö,
• sheet,
• kılavuz,
• çöpçatanlık,
• loňkuldama,
• delikli,
• nitroqliserin,
• resuscitate,
• yaraşdırma,
• yapıxmaq,
• kuvuşhan