kuvuşhan
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kuvuşhan
1 kovalaşan. Kuvuşhannı koyuğuz: kovalaşmayı bırakınız.
2 semer. Eşekni ~ı: eşeğin semeri, eşekge ~ caraşhança: eşeğe semerin yakışması gibi (d), sen cüyüshan men cüyüshan, kayda kara eşekge ~: sen efendi ben efendi, hani karamerkebe semer (d) [“sen patron ben patron işi kim yapacak” anlamına) kullanılır].