vuruş
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
vuruş
и. 1) бәрү, сугу; bir vuruşta a) бер сугуда; б) шундук; 2) тибү, тибеш (йөрәк); 3) сугыш
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
vuruş
1. Cenk, Harp
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
vuruş
is.
1. Vuruşma; dava, müharibə, döyüş. Qılınc vuruşundan, güllə səsindən; Yuvadakı quşlar uçhauç oldu. (Qoşma). Vuruş meydanında vuruşmağa çıx. S.Vurğun.
2. Vurma tərzi, zərbə. Vuruşun kor vuruşuna oxşamır. (Ata. sözü).
3. Vurma, tıqqıltı. [Turxan bəy:] Bu saatın hər vuruşu həyatımız üçün ən müdhiş bir zərbə deməkdir. H.Cavid. Qələm əldə ilhamını dinlərkən; Sən qəlbimin vuruşundan yarandın. Ə.Cavad.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
vuruş
I. dava, müharibə, döyüş
{kavga, muharebe, dövüş}
II. zərbə
{darbe}
III. taqqıltı
{takırtı}
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
vuruş
dövüş, vuruş