uyalmak
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
uyalmak
utanmak, çekinmek, mahçup olmak. Etgeniñden uyalmaymısa: yaptığından utanmıyor musun, uyalmaznı aythanına bir kara: utanmazın dediğine bir bak, asırı uyalğandan sırtıma ter urdu: aşırı utanmaktan sırtıma ter vurdu, ol uyalıp artda turadı: o mahçup olarak arkada duruyor, uyalabilmegen: utanmaz, utanmasını bilmeyen, uyala uyala içkeri kirdi: çekine çekine içeri girdi, saña betim uyalıp turadı: sana karşı mahçubum, uyalıp cerge kirlik boldum: utançtan yere girecek gibi oldum, sen uyalır zat cokdu: sen çekinecek bir şey yok, uyala-tartına turadı: mahçup olarak çekinerek duruyor, uyalır iş etmegenme: utanacak iş yapmadım.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
uyalmak
çekinmek, utanmak·I, 269